GDPM wygrywa. W sądzie i poza sądem.
3 grudnia 2018
Koniec roku 2018 to eksplozja sukcesów Klientów GDPM. Warto zlecać sprawy do TER Enterprises i Medicalex.
Akademia Odszkodowań
16 listopada 2018
Skąd wiesz, czy nie należy Ci się więcej?! Skorzystaj z darmowych porad prawnych w ramach Akademii Odszkodowań
Kultura bezpieczeństwa w błędach medycznych
5 listopada 2018
Warto było uczestniczyć w IV Śląskiej Konferencji Medyczno-Prawnej w Zabrzu
Współpracujemy z:
Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej
Dnia 3 sierpnia 2008 roku weszła w życie zmiana do kodeksu cywilnego przewidująca możliwość przyznania zadośćuczynienia najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 446 § 4 k.c.).
Jednak już przed dniem 3 sierpnia 2008 roku również można było dochodzić zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. Podstawą tegoż roszczenia był art. 24 k.c. w związku z art. 448 k.c.
Za najbliższego członka rodziny uznaje się nie tylko matkę, ojca, rodzeństwo i dzieci, a także macochę, ojczyma, rodzeństwo przyrodnie oraz partnera pozostającego ze zmarłym w związku nieformalnym (konkubinacie).
Zgodnie z aktualnie obowiązującym orzecznictwem do osób bliskich należą nie tylko krewni, ale też inne osoby niepołączone ze zmarłym więzami rodzinnymi, o ile istnieje między nimi stosunek bliskości. Zatem zadośćuczynienie może być przyznane nie tylko krewnym zmarłego, ponieważ pokrewieństwo nie stanowi podstawowego kryterium bliskości. Decydujące znaczenie mają nie więzy prawne a faktyczne. Istotny tu będzie indywidualnie oceniany stopień cierpienia psychicznego, stopień krzywdy wynikający z utraty pomocy i opieki osoby bliskiej, uczucia osamotnienia, bezsilności wobec trudności życiowych, stopień zażyłości, bliskości i wspólności, jakie zachodziły pomiędzy zmarłym a najbliższym członkiem rodziny.
Jednak już przed dniem 3 sierpnia 2008 roku również można było dochodzić zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. Podstawą tegoż roszczenia był art. 24 k.c. w związku z art. 448 k.c.
Za najbliższego członka rodziny uznaje się nie tylko matkę, ojca, rodzeństwo i dzieci, a także macochę, ojczyma, rodzeństwo przyrodnie oraz partnera pozostającego ze zmarłym w związku nieformalnym (konkubinacie).
Zgodnie z aktualnie obowiązującym orzecznictwem do osób bliskich należą nie tylko krewni, ale też inne osoby niepołączone ze zmarłym więzami rodzinnymi, o ile istnieje między nimi stosunek bliskości. Zatem zadośćuczynienie może być przyznane nie tylko krewnym zmarłego, ponieważ pokrewieństwo nie stanowi podstawowego kryterium bliskości. Decydujące znaczenie mają nie więzy prawne a faktyczne. Istotny tu będzie indywidualnie oceniany stopień cierpienia psychicznego, stopień krzywdy wynikający z utraty pomocy i opieki osoby bliskiej, uczucia osamotnienia, bezsilności wobec trudności życiowych, stopień zażyłości, bliskości i wspólności, jakie zachodziły pomiędzy zmarłym a najbliższym członkiem rodziny.