
SN: Należy się zadośćuczynienie za krzywdę osobom najbliższym poszkodowanego
28 marca 2018
Taką uchwałę podjął 27 marca br. Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów.
Porozumienie Rzecznika Finansowego i Rzecznika Praw Pacjenta
22 marca 2018
RF i RPP podpisali porozumienie o współpracy w celu ułatwienia pacjentom i klientom instytucji finansowych uzyskania wsparcia w dochodzeniu ich praw.
Zadośćuczynienie przy stanie wegetatywnym
6 lutego 2018
27 marca SN rozpatrzy wniosek dotyczący zadośćuczynienia dla bliskich osób w stanach wegetatywnych.
Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej
Dnia 3 sierpnia 2008 roku weszła w życie zmiana do kodeksu cywilnego przewidująca możliwość przyznania zadośćuczynienia najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art. 446 § 4 k.c.).
Jednak już przed dniem 3 sierpnia 2008 roku również można było dochodzić zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. Podstawą tegoż roszczenia był art. 24 k.c. w związku z art. 448 k.c.
Za najbliższego członka rodziny uznaje się nie tylko matkę, ojca, rodzeństwo i dzieci, a także macochę, ojczyma, rodzeństwo przyrodnie oraz partnera pozostającego ze zmarłym w związku nieformalnym (konkubinacie).
Zgodnie z aktualnie obowiązującym orzecznictwem do osób bliskich należą nie tylko krewni, ale też inne osoby niepołączone ze zmarłym więzami rodzinnymi, o ile istnieje między nimi stosunek bliskości. Zatem zadośćuczynienie może być przyznane nie tylko krewnym zmarłego, ponieważ pokrewieństwo nie stanowi podstawowego kryterium bliskości. Decydujące znaczenie mają nie więzy prawne a faktyczne. Istotny tu będzie indywidualnie oceniany stopień cierpienia psychicznego, stopień krzywdy wynikający z utraty pomocy i opieki osoby bliskiej, uczucia osamotnienia, bezsilności wobec trudności życiowych, stopień zażyłości, bliskości i wspólności, jakie zachodziły pomiędzy zmarłym a najbliższym członkiem rodziny.
Jednak już przed dniem 3 sierpnia 2008 roku również można było dochodzić zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. Podstawą tegoż roszczenia był art. 24 k.c. w związku z art. 448 k.c.
Za najbliższego członka rodziny uznaje się nie tylko matkę, ojca, rodzeństwo i dzieci, a także macochę, ojczyma, rodzeństwo przyrodnie oraz partnera pozostającego ze zmarłym w związku nieformalnym (konkubinacie).
Zgodnie z aktualnie obowiązującym orzecznictwem do osób bliskich należą nie tylko krewni, ale też inne osoby niepołączone ze zmarłym więzami rodzinnymi, o ile istnieje między nimi stosunek bliskości. Zatem zadośćuczynienie może być przyznane nie tylko krewnym zmarłego, ponieważ pokrewieństwo nie stanowi podstawowego kryterium bliskości. Decydujące znaczenie mają nie więzy prawne a faktyczne. Istotny tu będzie indywidualnie oceniany stopień cierpienia psychicznego, stopień krzywdy wynikający z utraty pomocy i opieki osoby bliskiej, uczucia osamotnienia, bezsilności wobec trudności życiowych, stopień zażyłości, bliskości i wspólności, jakie zachodziły pomiędzy zmarłym a najbliższym członkiem rodziny.